Ангеліна, 17 гадоў, замужам, дачка

*здымак для ілюстрацыі

Дзяцінства. Ангеліна вырасла ў поўнай сям'і. Мама працуе фельчарам на ФАПе, а тата ў лясніцтве на трактары. Мама прыехала сюды са Слуцка на практыку пасля мэдвучэльні, пазнаёмілася з татам і засталася. Спачатку жылі ў калгасным доме, потым назапасілі на свой. Дзвюх дачок бацькі вельмі любілі, песцілі. Тата нават катаў на трактары, праводзіў з дзецьмі шмат часу, мама смачна карміла, апранала прыгожа. Ангеліна з'явілася, калі маме было 25 гадоў, праз 3 гады нарадзілася сястра.

Гісторыя знаёмства. Пазнаёмілася Ангеліна з будучым мужам у інтэрнэце. Ангеліна з сяброўкай збіраліся ў мясцовы санаторый, і вырашыла пагутарыць з хлопцам, які там ужо адпачываў раней. Так завязалася іх знаёмства, якое паступова перайшло ў рэальныя зносіны. Зусім юныя дзяўчынка і хлопец вельмі моцна палюбілі адзін аднаго і вырашылі больш ніколі не расставацца.

Праз некаторы час дзяўчына адчула, што ў яе арганізме адбываюцца змены. Са школьнай біялогіі дзяўчынка ведала, што так можа быць пры цяжарнасці. Сказала адразу свайму будучаму мужу. Пасля таго, як вынік цяжарнасці пацвердзіўся, у пары з'явіўся панічны страх: «Што рабіць? Як так, такія маладыя? »

Але яны былі ўдваіх, гэта была агульная праблема. Будучаму таце на той момант было 17 гадоў. Хавалі некалькі месяцаў, але ўсё роўна прыйшлося прызнавацца. Пра аборт гаворкі не ішло. Бацькі адразу ж заявілі, што акажуць любую дапамогу, але дзіця павінна нарадзіцца!

Утварэнне сям'і. Пажаніліся па ўзаемнай згодзн. Прыйшлося ісці ў сельсавет з бацькамі, таму што абодва непаўналетнія. На наступны дзень іх распісалі, ўрачыстую частку не рабілі. Бацькі Колі ў разводзе. Ён жыў з мамай і малодшай сястрой. Яго мама зараз прыязджае, дапамагае. Яна таксама перажывала за самаадчуванне Ангеліны, яна ж такая маленькая яшчэ была.

Аб дачцэ. Адчуванне цяжарнасці для Ангеліны было неверагодна цікавым. Разам з тым было вельмі страшна. Асабліва калі дзіця пачало варушыцца. Усю цяжарнасць мама падтрымлівала Ангеліну: купляла ёй прысмакі, дапамагала ва ўсім. Яны шмат і пра ўсе размаўлялі.

Нараджэнне дзіцяці хоць і пужала дзяўчыну, але нечакана для ўсіх прайшло хутка і лёгка. Саромеючыся свайго юнага ўзросту, у бальніцы Ангеліна паводзіла сябе вельмі стрымана. Лекары называлі яе маленькай Джульетай.

Пра першую сустрэчу са сваім дзіцем Ангеліна успамінае: «Дачка адразу была такая маленькая. Вельмі падобная на тату. І чым старэйшай становіцца, тым больш на яго падобная, і валасы віцца сталі, і ў рысах твару падабенства дадалося ».

Пра будучыню. Зараз Ангеліна заканчвае 11 клас. Школа адрэагавала на навіну пра цяжарнасці па-рознаму. Хтосьці казаў Ангеліне: «І што ты будзеш рабіць цяпер?». Хтосьці пляткарыць за спіной. А нехта лічыў, што «нічога страшнага, падымуць, выхаваюць, з кім не бывае». Ангеліна працягвае вучыцца са сваім класам, стараецца ўсё паспяваць. Сярэдні бал зараз 9,2. Нічога не змянілася, паспяховасць з-за дзіця не знізілася, засталася такой, як і была. Любімы прадмет - літаратура. Пасля заканчэння школы дзяўчына плануе паступаць ва ўніверсітэт.

Муж Ангеліны скончыў 11 класаў і вырашыў далей не вучыцца. Самастойна было прынята рашэнне працаваць, каб ён як мужчына мог забяспечваць сям'ю.

Нягледзячы на ​​тое, што Ангеліна вельмі любіць сваю дачку і ні пра што не шкадуе, усё ж паўтарэння свайго лёсу дзяўчынцы не жадае. Яна плануе зрабіць усё для таго, каб дачка спачатку атрымала адукацыю, убачыла свет, а потым ужо стварыла сям'ю.

***

Мудры дадатак ад бабулі

Быць бабуляй - гэта шчасце! Унукаў любяць мацней, чым дзяцей.

Калі даведалася пра цяжарнасць дачкі, то была ў шоку. Нават есці нейкі час не магла. Ніякіх сумневаў з нагоды захавання цяжарнасці не ўзнікала.

Калі б можна было нешта выправіць у мінулым, то цяпер ужо не ведае, што б перарабіла. Гледзячы на ​​ўнучку - нічога.

Да чутак у вёсцы бабуля паставілася спакойна. Можа, таму яны хутка спыніліся. У вёсцы ж потым абавязкова яшчэ нешта здараецца, і гавораць ужо аб нечым новым. Зрабіць аборт было б горш, чым нарадзіць.